Alt så har liv seie: eg vil,eg!

Eg e øve gjennomsnittet gla i kvitveis.
Og på Finnøy fins di i ville mengder.
Love it!

Me har vore ute og lekt i våren!

I går la me turen te Spanne og videre øve te Harås.

Målet va egentlig at Elisabeth sko ta bilder av lam, men eg fekk nå tatt 

ein del eg og. Av lam, blomster, venner, utsikt....vår!

Når me sko ut på veien på Harås, måtte me gjønå ei litt gjenstridig grind.

Ein ståltråd som va ein smule stram og temmelig rusta holdt na på plass.

Eg begynte å lirka. "Ikkje gjer da", sa Øydis. "Dåke får an ikkje på igjen".

Elisabeth bare fnyste. "Har sje du vore med Oddbjørg før, du?".

Hestehooooov!
Det e lite i verden som lukte
bedre enn hestehov.

Heilt ok pluss utsikt på Spanne.
Og så likte eg påskeliljene langs muren!

Di dreiv og slapp sauene ut. Dei fleste lammå
va ute, mens mange av søyene fremdeles va inne.
Det va lyd.

Littegrann sprett i di, kan du sei.

Eg fant ein fin stein:)

Øydis blei tvunge te å posera.
Detta bildet burde ha hatt lyd.
Priceless.

"Gå gjønå dokke, så tar eg bilder!"
Lite gjennomtenkt, Elisabeth.
Då står det jo ein fotograf klar
på andra siå.

"Det va godt me tok med oss Øydis!" sa Elisabeth.
Oddbjørg va enig.

Han lèt meg liggja i grøne enger....

....han fører meg til vatn der eg finn kvile.

Me traff ein kvalp!

Heilt ufattelig skjønn.

Vår og venner. Alliterasjon på høgt nivå.