Eg bruke di eg og. Men eg hadde ikkje vore meg viss eg ikkje
hengte meg opp i nåken ting som bare ikkje henge samen.
For eksempel. I tunge eller stressande tider seie me:
"Joda det går. Eg tar ein dag om gangen."
Eller: "Du kjeme gjønå detta. Bare ta ein dag om gangen".
Eg seie det sjøl. Stadig vekk.
Men her om dagen begynte eg å tenka.
Ka ellers skulle man ha gjort? Kor mange kjenne du som kan ta
to dagar i slengen? Eller ei veka? Ta ein dag om gangen?
Eg kjeme te måtta slutta å sei det.
Og ikkje minst..
Når me leite ette nåke:
"E det ikkje typisk? Siste plassen eg leita!
Det du leite ette, ligge alltid siste plassen du leite!"
SELVFØLGELIG GJER DET DET! Det e nemlig svært få som
fortsette å leita ette at di har funne det di leita ette.
Bare ein tanke. Eller egentlig to.
Tar høstferie eg. Det trengs. |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar