I gårkveld va eg altså på ballett for første gang i mitt liv. Mark og eg såg Nøtteknekkeren, og kom ut igjen med håvet langt oppi skyene. FY fillen, at det går AN! Utrulig flinke dansarar som bøye og strekke på plasser eg ikkje vett eg har ein gang. Me va fint enige om at me mangla språk te å beskriva kor flinke di va. Grasiøse, mjuke og nydelige når liksom ikkje opp. STOR stas! Desverre hadde eg ikkje kamera med meg, så bilder fra the Grand (York Grand Opera House) får komma på sikt, muligens neste veka, viss me går og ser Cabaret:)
Men ein dag eg faktisk hadde kamera med meg, va forrige lørdag. Eg og Emelie hadde lenge planlagt å kjøpa nåken heilt fantastiske huer me fant på markedet i byn, og tiå va kommt for å fjolla. Det va ein sånn dag der dei som syns det e flaut når eg tar på meg latterlige ting og vise meg offentlig va glade eg va i York, og ikkje i Sauda. Me hadde ein stor dag, med masse masse oppmerksomhet og latter.
Viss nåken lure på om to jenter med nesten like svarte huer med mønster i neonfargar tiltrekke seg aldri så lite grann oppmerksomhet, kan eg fastslå at, joda. Et par hundre rare blikk og folk som peike og ler.
På vei heim traff me ei av jentene eg bur med. Hu såg ut som hu lurte seriøst på ka me feilte, men tilbød seg å ta bilde. E me ikkje fine?
Ikkje akkurat stress å finna kverandre i butikken..
Eg viste Maggie huene og fortalte ka me hadde gjort. "Wow. You're brave."
Du får ikkje mer løye enn du lage sjøl!
2 kommentarer:
Neimen! Steike! Herlig! Her har eg gått og lurt på korleis du har det, og så har du jammen ein blogg! Veldig bra. Då får eg jo vita det. Og bra du har det bra! Og går på ballett? Godt å sjå at du ikkje lar deg skremma av neonfarga huer!
Snakkes i jula?
Marte
Aaaa, visste du ikkje det? Beklage. Men ja, eg har det fint saann te valig. Doed pc komplisere livet mitt for tiaa, men eg overleve nok detta og. Det ska fremdeles litt mer enn neonfargar te for aa skremma meg;)
Og jaaaaa, treffas i julaa e tidenes plan!
Klem!
Legg inn en kommentar