Try to stay awake and remember my name

Auene går i kryss. Det verke i skuldrene. Skallen vege mer enn resten

av kroppen te sammen. Klokkå nærme seg halv seks, og eg har bare lyst 

te å gå og legga meg. 

Det er tid for foreldresamtalar.

Å du heiane, det tar på ein stakkar. 

Eg har ein vanvittig kjekk foreldreflokk, men det merkes likavel.

Eg ska var så intenst fokusert, så effektiv og få sagt så masse på kortast 

mulig tid. Ette at eg allerede har fullført ein vanlig arbeidsdag.

Dei eg snakke med kan var så kjekke di bare vil.

Det e hardt.

Så eg kan jo ikkje sei aent enn at det ska bli godt å bli ferdig.

Og i helgå e det feiring av at Gnisten e 75 år, tjoho!

Gnisten har betydd masse for veldig mange, og eg glede meg te feira

og treffa goe gamle kjente :) Skulle ønska det kom ennå fleire, men eg kan jo

ikkje dra folk heim ette øyrene helle.

Eg kunne lagt ut om Gnisten i det via og det breia, men nøye meg med

å le av gamle minner og hala et bilde fram fra arkivet:

 På weekend på Minnehaugen.
Ein gang for lenge si...