29-års dag, har eg skallen full av tankar. Ikkje alle egne seg
på trykk, dei holde eg for meg sjøl. Ikkje alle har relevans eller
e av interesse (eg klare ALDRI å huska koss man stave det ordet!)
for andre, men det bryr eg meg ikkje om. Nåke e du kanskje enig i.
Nåke syns du kanskje e usaklig og tullete. Oh, well.
Eg syns det e rart å merka at når andre erte og småmobbe folk som
normalt e mine "offer" (som eg lett kunne ha terga og herja med sjøl),
då går eg rett i forsvar. Eg har lov, men ikkje kem som helst.
Har heilt klart andre regler for meg sjøl enn for andre.
Og så like eg selvfølgelig å tru at eg vett bedre enn alle andre kor
grenså går. Sånn har eg visst alltid vore.
Eg meine at konseptet Oddbjørg i Rosa Kjole e utprøvd ein gang for
alle, og kjeme neppe te bli gjentatt med det førsta.
Det kunne eg ha sagt på forhånd. Sa det for såvidt óg.
Eg har i dag tatt ein test og funne ut at viss eg va ein edelstein, ville eg vore
ein rubin. Og i den forbindelse blitt advart om at min "forfriskande ærlighet"
kan gi meg trøbbel. Min egen omskriving: Eg må passa den store kjeften min.
Men det visste eg fra før.
Eg har et snasent arr på armen som klør litt og minne meg om at nok ein
gang va den kortaste veien te målet viktigare enn egen sikkerhet.
Sandaler ner bratte skråningar med lause steinar har aldri vore lurt.
Og det har eg visst i mange år. Men eg gjorde det likavel.
Te mitt forsvar anbefalte eg mor å gå ein aen vei.
Det ska visst var sånn at man lære av sine feil. Ikkje gjere di igjen og sånn.
Funke ikkje sånn med meg. Eg går på samme smellane om og om og om igjen.
Nå, for eksempel, kjenne eg i armen at å skriva et såpass langt blogginlegg
va ein dårlig idé. Men eg må skriva litt te før eg e ferdig.
I skapet mitt står kruset eg kjøpte i York, som eg drakk kakaoen min
av og følte va heilt på sin plass i mitt liv.
På kruset står det:
Mistakes
It could be that the purpose of your life
is only to serve as a warning to others
Eg går ikkje med på at det e den einaste meiningå med livet mitt,
men e jo fint om andre kan læra av feilå mine når eg ikkje gjer det sjøl...
 |
| Oddbjørg i Rosa Kjole blei utprøvd i helgå. Akkurat nå e eg øvebevist om at rosa e nei resten av livet. Lika sikker på at eg kan finna på å glømma det ut eller velga å ignorera det fullstendig. Nærme eg meg sjølinnsikt nå? Vett ikkje. Men eg nærme meg vertfall stygt 29. Så det e gjedna på tiå. |
2 kommentarer:
Kjenne at ej absolutt ikkje ser grunnen til at du ikkje skal gå i rosa kjola resten av livet. Du e jo superfin, jente! Vel ser ein deg tydeleg på biletet, men d gjer ein no alltid med folk i rosa. Ikkje noke gale i d! :)
Graturlere me din fyrste 29-årsdag forresten! :) <3
Gratulera med din fyrste 29 års dag :-) Håpe du får ein knallande flotte dag! Oddbjørg i rosa kjole er som ei rosa, du kan gå i rosa så møkje du vil, friske opp det :-) Takk for påminning om innlegg, er innom kvar dag uansett ;-) Ha ein flott sommar, kanskje me sjåast :-) Klem fra Ingunn
Legg inn en kommentar